Op 9 januari overleed Larissa Shishulina, voorzitter van het Docentenplatform Oost-Europese Neerlandistiek, hoofddocent aan de afdeling Noord‑Europese en Baltische talen van de MGIMO-Universiteit.

Larissa Shishulina was vanaf 1982, na haar studie aan de faculteit Internationale Economische Betrekkingen van MGIMO, verbonden aan de afdeling en was een van de meest vooraanstaande en bekende Nederland‑deskundigen in Rusland. Gedurende een aantal decennia bij de afdeling leverde Larissa Shishulina een waardevolle bijdrage aan de didaktiek van algemeen taalgebruik van het Nederlands, taal- en regionale studies van Nederland en België, zowel als politieke, economische, militaire en juridische vertaling.

Zij heeft veel hooggekwalificeerde specialisten opgeleid die zich hebben bewezen in de diplomatieke dienst, in de academische wereld en op verschillende andere werkterreinen. Larissa Sjisjoelina heeft unieke leerboeken uitgebracht die herhaaldelijk zijn herdrukt en worden gebruikt in al de universiteiten in Rusland en de nabije landen waaraan de Nederlandse taal wordt onderwezen.

Larissa Sjisjoelina was een van de oprichters en was langdurig voorzitter van het Docentenplatform Oost-Europese Neerlandistiek, door haar inspanningen werd een uniek internationaal netwerk van docenten Nederlandse taal ontwikkeld en onderhouden. Haar onvermoeibare organisatorische en creatieve inzet verbond universiteiten en landen, stimuleerde creativiteit en professionele ontwikkeling en was een voorbeeld voor tientallen jonge specialisten.

Naast haar werk als docent stond Larissa Shishulina bekend als hooggekwalificeerde tolk die in België en Nederland werkte, en wetenschapper wiens onderzoek naar interculturele communicatie en geschiedenis van neerlandistiek telkens de aandacht trokken tijdens internationale conferenties en congressen. Het werk van Larissa Shishulina werd bekroond met tal van ministeriele en staatsonderscheidingen.

Larissa Shishulina was wijs en barmhartig, bij haar kon men voor bijna elk probleem terecht voor advies en hulp. Ze herhaalde altijd dat het studeren van een “kleine” taal in elk geval uniek is; ze verdiepte zich dus telkens in het karakter van studenten en ontwikkelde een individuele strategie die steevast succesvol bleek te zijn. Collega's konden op haar altijd rekenen voor vriendelijk en professioneel advies, of het nu ging om het gebruik van Nederlandse idiomen, het Nederlandse sociaal-economische systeem of om een moeilijke levenssituatie.

Door veel mensen die op de een of andere manier bij het studeren van de Nederlandse taal betrokken waren, zal Larissa Sjisjoelina ongetwijfeld herinnerd worden met een vriendelijk woord—en niet alleen nu, maar ook vele jaren later. Verdriet gaat voorbij, maar de mooie herinneringen aan haar als een uitstekende specialist en een goed mens zullen in ons hart leven.